PRIMAIDEE

VC Sneek Heren 2

Mission completed, doelstelling bereikt. Dit betekend dat de belangrijke 3 kamp gewonnen werd. Op deze manier heeft heren 2, door niet kampioen te worden, toch de 3^e divisie behaald. Er werd tot op zekere hoogte, wel blufpoker gespeeld. Al voorafgaande deze wedstrijd, stond de nieuwe team indeling op de Vc Sneek site, en al geheel rekening houdend met de 3^e divisie. De strijd, die zich in deze dubbele confrontatie afspeelde, werd eigenlijk maar 1. Sneek speelde tegen de verliezer van het eerste duel. Landstede- S.V.I. Dit werd S.V.I. het geen betekende, als Sneek deze zou winnen, S.V.I. 2 verlies duels moest noteren. De training, in aanloop naar deze wedstrijd, werd ieder geval helemaal gewijd aan deze finale wedstrijd. Er was dan ook één voordeel, er lag helemaal geen druk op deze komende wedstrijden?

Hoe liep het af. Moest er voor geknokt worden, of waren de waterflesjes maar half gevuld (langer dan dit hoeft het ook niet te duren). Was het spannend, of was er nog een relletje. Nou, echt spannend was het niet. Sneek overklaste S.V.I. (uit de andere promotieklasse), op alle fronten, en met ruime cijfers. 25-11 en 25-17. Met deze uitslag, kan ik dus u vertellen dat Heren 2 volgend jaar in de derde divisie speelt. De laatste wedstrijd moest wel gespeeld worden, maar het ging er niet meer om. Voor de formaliteit vermeld ik u de uitslag wel. Landstede 2, Sneek 1

Heren 2 sluit het seizoen succesvol af. Het hoogst haalbare is bereikt, dus zou je zeggen, iedereen blij. Maar er is ook een keerzijde. Er is nu een einde gekomen aan een lange reeks van jaren dat deze mannen met elkaar gespeeld hebben. Het team gaat nu opgesplitst worden. En natuurlijk logies, het aanstormend talent moet de ruimte krijgen. Waar in het verleden het nog om een enkeling ging, gaat het nu om te veel. De 40+ sers maken ruimte. De mannen van het 2^e, die jarenlang de clubkleuren hebben verdedigd in het land, tot aan het café in Zuid-Limburg aan toe. Moesten we weer namens Vc Sneek het licht uitdoen Maar, we hebben dit met ere gedaan. Maar het zijn ook deze mannen, die op geheel op eigen support de zaken regelden voor hun team. Van shirt tot kledingsponsor aan toe, eigen coach, eigen trainer, zo gaat en ging dat. We hadden, zo leek het, een eigen status. Het bestuur had er geen omkijken na. Een gedeelte van de selectie gaat mee omhoog, 3^e divisie, en wat er overblijft, gaat 1^e klasse spelen.

Dan blijven er nog 2 over. Rob Berger heeft aangeven de sporttas voorlopig dicht te ritsen. Hij zet, na een nog langere carrière dan de nr. 9, zijn sporttas in de hoek. Voorlopig mooi weest. Was zijn reactie. Eerst even niet, en dan zie ik wel.

Geachte lezers, dan blijft er nog een 9 over.

(AMEN)LAND

Met een emotionele toespraak op Ameland en een driedubbele brok in de keel, deed Bart een afscheid,s rede. Hij deed het woord namens het team, om de afscheid nemende nummer 9 te bedanken. Natuurlijk begreep iedereen dan zo,n toespraak ongeveer 3 uur zou moeten duren, om zijn staat van dienst te belichten. Maar het kwam hierop neer. Dat de eeuwig gedreven sportman, het licht in de duisternis, de olie in de motor voor het team. Hij, die het hoogst haalbare ritme gevoel heeft dat er maar te bedenken is. HIJ GAAT STOPPEN. Kerel, we gaan je met zijn allen missen, amen. Maar het wijste boek vd wereld ging niet dicht. Bart ging door; hij eeuwig en altijd afgetraind is, de man die meer wasbordjes heeft dan je bij de Hema kunt kopen. Mannen, ik kom superlatieven te kort. Zei hij, met een steeds schokkerende stem. De nummer 9 ging er eens lekker voor zitten. Wachten wat er nog meer zou komen. Máár……………………. Op dat moment werd het Bart te veel. Overmand door emoties kwam een nieuwe keukenrol goed van pas. Hierna nam Allard het woord over. Jonge….ik zal je missen, het team zal je missen. De nummer 9 zal nooit meer de nr. 9 zijn. Ik heb een brief, lees deze voor en je zult inzien dat je ons ook gaat missen.

Deze brief heb ik voorgelezen. Ieder woord dat ik las bracht me naar lang vervlogen tijden. Toen de brief voorgelezen was lag er een prijs. De gouden Eikel. Een op ware grote. Met bladgoud beschildert, door Allard. Deze prijs is het symbool waar de nummer 9 voor staat. Alles wat hij aanraakt, veranderd in goud.

Mannen, bedankt.

In al die jaren eindigde ik met de woorden; De volgende wedstrijd is op…… Maar er zal nu geen volgende wedstrijd meer komen.

Het laatste laat ik aan iemand anders over. Dit was ook zijn laatste. (Als hier de tranen niet van gaan stromen dat weet ik het ook niet meer) Heren van het tweede, het was mij een genoegen, heb al die columns met veel plezier gedaan. HOI.

LedLight*Europe

STAALSERVICE LELYSTAD BV

GEVAVI WORKWEAR

SPORTCAFE de SNEEKER

Solsports & events

bedankt dat u de sponsors heeft willen lezen

Stand in poule